Αντιμετώπιση της Κολπικής Μαρμαρυγής

Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης Καθηγητής Καρδιολογίας, Προέδρου Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

«E» 12/12

Η κολπική μαρμαρυγή είναι μια αρρυθμία η οποία αυξάνει τον κίνδυνο για αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Γι’ αυτό, σε εμφάνιση κολπικής μαρμαρυγής πρέπει να εκτιμάται ο κίνδυνος του ασθενούς για αγγειακό εγκεφαλικό ή άλλα εμβολικά επεισόδια και πρέπει να χορηγείται αντιπηκτική αγωγή (Sintrom ή Panwarfin), όπου υπάρχει ένδειξη.

Τα άτομα με κολπική μαρμαρυγή, που δεν οφείλεται σε βαλβιδοπάθεια, ανάλογα με τον κίνδυνο να παρουσιάσουν εμβολικό επεισόδιο ταξινομούνται σε υψηλού, μέσου και χαμηλού κινδύνου.

Υψηλού κινδύνου είναι οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, προηγούμενο αγγειακό εγκεφαλικό, προηγούμενο παροδικό αγγειακό εγκεφαλικό ή με προηγούμενο επεισόδιο εμβολής. Ενδιαμέσου κινδύνου είναι οι ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 75 ετών, με αρτηριακή υπέρταση ή καρδιακή ανεπάρκεια. Το γυναικείο φύλο, η ηλικία μεταξύ τα 65 και 75 έτη, η ύπαρξη στεφανιαίας νόσου ή η αυξημένη λειτουργία του θυρεοειδούς θεω­ρού­νται δευτερεύοντες παρά­γοντες κινδύνου, γιατί ενδεχομένως δεν έχουν εκτιμηθεί και μελετηθεί επαρκώς.

Ασθενείς
Αντιπηκτική αγωγή συνιστάται σε όλους τους ασθενείς υψηλού κινδύνου και σε όλους εκείνους που έχουν περισσότερους από έναν παράγοντες ενδιαμέσου κινδύνου, εκτός αν υπάρχει αντένδειξη λόγω γνωστής αιμορραγικής προδιά-θεσης. Στους ασθενείς που δεν μπορεί να χορηγηθεί αντιπηκτική αγωγή λόγω αντενδείξεων ή σε αυτούς με κολπική μαρμαρυγή και έναν μόνο ενδιάμεσο παράγοντα κινδύνου ή στους χαμηλού κινδύνου ασθενείς χορηγείται ασπιρίνη.

Η στενή παρακολούθηση της πηκτικότητας του αίματος, δηλαδή του INR, είναι σημαντική, δεδομένου ότι η χαμηλή πηκτικότητα δεν προστατεύει από αγγειακά εγκεφαλικά, ενώ η αυξημένη πηκτικότητα αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγιών. Αρχικά πρέπει να μετράται το ΙΝR κάθε εβδομάδα μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή τιμή (INR: 2,0-3,0 με στόχο το 2,5) και μετά, αφού σταθεροποιηθεί, πρέπει να επανεκτιμάται κάθε μήνα. Κάποιες τροφές, όπως τα πράσινα λαχανικά, επηρεάζουν τη δράση των αντιπηκτικών.

Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά φάρμακα (π.χ. αντιβιοτικά). Οι ασθενείς πρέπει να ενημερώνουν τον καρδιολόγο τους αν αλλάζουν διατροφικές συνήθειες ή αν λαμβάνουν νέα φάρμακα και να ελέγχουν τακτικότερα το INR μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή τιμή.

Πηγή:To Εθνος