Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Aναδημοσίευση βλόκ από την Βικτώρια Αυγέρου

Πώς μπορεί ενα τριανταφιλλο να φωναζει σ'αγαπω...πως ειναι δυνατον να καθρεπτιζεται ολος ο κοσμος μεσα στα ματια σου και να ψυθιριζει γλυκα ολες εκεινες τις λεξης που η φωνη σου δυσταζει να απαγκιλει...πως μπορει η καρδια μονο στην οψη σου να χορευει στους ποιο ρυθμικους χωρους και ταυτοχρονα τα ποδια να ειναι ανιμπορα να κινηθουν..πως ειναι δυνατον να ειμαι στο παραδισο, κιομως να νοιοθω απροστατευτη και φοβισμενει χωρις την αγγαλια σου..Πως μπορω και σε νοιοθω δυπλα μου...μεσα μου ενω στη πραγματικοτιτα εισαι μιλια μακρυα μου....οσο μπορουν και να με πονανε ολα αυτα..οσο και να με πληγωνουν στη καρδια..μπορουν ταυτοχρονα να με κανουν να πετω στα ουρανια μονο με δυο μικρες λεξεις που βγενουν απο την καρδια σου και οχι απο τα χειλη σου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: