Ενα ιστολόγιο που εχει τολμη,άποψη για ολα τα θέματα που μας απασχολουν καθημερινά.
Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΚΩΜΟΠΟΛΗ
Ο λόγος για την Κίσσαμο Χανίων μια περιοχή , με πανέμορφα τοπία,
με θαλασσινό αγέρι, με θεόσταλτους ανθρώπους, με καλοσυνάτα χαμόγελα,
με νοσταλγικά χρόνια, χρόνια εφηβικά , χρόνια υποχρεωτικής υποδοχής.
Οταν κοιτάζω πίσω σου ,θυμάμαι εμένα μαθήτρια του Λυκείου στην Κίσσαμο,
μένοντας με άλλα παιδιά από 12-18 χρονών στο ίδιο σπίτι ,τρώγοντας το ίδιο φαγητό
διαβάζοντας στο ίδιο τραπέζι.
Το πρωί ένα κουδούνι κτυπούσε , νότες του Μπετόβεν ακολουθούσαν , και για
κάποιες συγκατοίκους μου ένα τρυφερό χάδι από τηνκ.Ασπασία.
Ολα είχαν το χρόνο τους, ξύπνημα, προσεχτικό στρώσιμο κρεβατιού, γενικές εργασίες
μοιρασμένες σε όλες μας, πρωινό φαγητό , αναγνωστήριο.
Σε μένα υπήρχε διαφορετική μεταχείριση ,την οποία τότε δεν την καταλάβαινα
την υποψιαζόμουν, αλλά μου άρεσε , δεν ήθελα να ρωτήσω, δεν ήθελα να το αλλάξω,
δεν με υποχρέωναν να ξυπνήσω με τις άλλες, δεν μου έλεγχαν αν έστρωσα το κρεβάτι
μου καλά ,η πρόχειρα , δεν κοίταζαν στο αναγνωστήριο τι διάβαζα.
Αργότερα έμαθα ότι η διαφορέτική μεταχείριση ήταν γιατί ήμουν ξεχωριστή.
΄ήμουν η μαθήτρια που δεν χρειαζόμουν διάβασμα ούτε γράψιμο, αφού η συνεργασία
μου με τους καθηγητές ήταν πάνω από το άριστα.
Τώρα που το αναπολώ νοιώθω την διαφορετικότητα, και πιστεύω ότι πάνω μου είχε πέσει
θεϊκή προστασία.Οι συμμαθήτριες μου διάβαζαν και εγώ τα ήξερα χωρίς διάβασμα,εκείνο
που διάβαζα ήταν τα βιβλία της βιβλιοθήκης.
Εζησα εκεί, τρία παραμυθένια χρόνια, δίπλα σε ανθρώπους, που φρόντισαν με αγάπη και
την ψυχή και το σώμα μου.Διδάχτηκα την προσφορά, όχι με λόγια αλλά στην πράξη, έμαθα
την συμπαράσταση, δεν μου έδωσαν περιθώριο μοναξιάς, πάντα δίπλα μου ήταν ο κατάλληλος
άνθρωπος, αναπολώντας τα χρόνια και πάλι θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, που είχα την τύχη
να ζήσω σ αυτή την κωμόπολη, όπως έζησα και μ αυτούς που ήμουν τυχεροί να συναντήσω
και αναφέρομαι σε τρεις ξεχωριστές προσωπικότητες τον γέροντα Κισσάμου και Σελίνου κ Ειρηναίο,
τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ Ειρηναίο, και τον αρχιμανδρίτη, συγγραφέα, ιερομόναχο ,καθηγητή,
πατέρα Ιγνάτιο Χατζηνικολάου, ο οποίος με βοήθησε να γίνω οικότροφη στο Οικοτροφείο Κισσάμου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου