Του Δρα Λουκά Αριστοδήμου
Μότο: «Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει».
Έτσι λέγεται και έτσι είναι αλλά... Δυστυχώς, τις πιο πολλές φορές, το σοκ είναι τόσο ξαφνικό και έντονο από τον θόρυβο της πόρτας που κλείνει, που σε κυριεύει και σε καταβάλλει τόσο πολύ ψυχολογικά, που αδυνατείς να δεις την νέα πόρτα που είναι ανοικτή ή που είναι δυνατό να ανοίξει.
Αν βέβαια έχεις προηγούμενες εμπειρίες και αν είσαι συνειδητά προετοιμασμένος πως έτσι συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή, τότε θα είσαι και έτοιμος να βάλεις μπρός το μυαλό σου να ασχοληθεί απλά με τη διαδικασία του ξεκλειδώματος της άλλης πόρτας. Αν όχι, ακόμη και ορθάνοικτη να είναι μπροστά σου, είναι πιθανό να μην την δεις.
Όσο πιο γρήγορα απελευθερώσεις την ψυχή σου από το βάρος, όταν τα πράγματα πάρουν την πορεία τους προς το άγνωστο, που δεν είναι πάντοτε οδυνηρό. τόσο πιο ελεύθερος γίνεσαι και όσο πιο ελεύθερος είσαι, τόσο πιο γρήγορα θα οδηγηθείς προς την πόρτα που έχει ανοίξει για σένα, ή θα μπορέσεις να γυρίσεις το σωστό κλειδί να την ανοίξεις.
Για να λειτουργήσεις έτσι στην πράξη όμως, είναι σημαντικό να αρχίσεις να εμπιστεύεσαι την πορεία της ζωής σου και να μην της γίνεσαι εσύ ο ίδιος εμπόδιο. Αν τα πράγματα δεν σου βγαίνουν προς την επιθυμητή κατεύθυνση, είναι προτιμότερο να αποδεχθείς το γεγονός και να παραμείνεις ανοικτός και δεκτικός. Απλά να αφήσεις τα πράγματα πίσω σου, έτσι όπως έκλεισαν.
Αν σε κάθε στιγμή που σου προκαλεί πόνο, μπορείς να αντιλαμβάνεσαι ότι ο τρόπος που εσύ βλέπεις τους άλλους ή τα γεγονότα δεν μπορεί να φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, τότε είναι καλύτερα να δοκιμάσεις να αλλάξεις τον δικό σου τρόπο που εσύ τα βλέπεις.
Ένας κριτικός και καταδικαστικός τρόπος θα σου ανταποδώσει με σιγουριά μια πραγματικότητα γεμάτη από κριτική και καταδίκη. Αντίθετα, μια αντίκριση γεμάτη αγάπη και κατανόηση θα σου ανοίξει την πόρτα και την πορεία προς μια πραγματικότητα όπου η αγάπη, η επιτυχία ή/και η ευτυχία ακόμα θα είναι δυνατή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου