ΣτΠ: Άρνηση περίθαλψης επείγοντος περιστατικού στο νοσοκομείο Γρεβενών

Ο Συνήγορος θεωρεί ότι σε περιπτώσεις σοβαρής παράβασης καθήκοντος, θα πρέπει η Διοίκηση να αποδίδει ευθύνες και ποινές που αναλογούν στη σοβαρότητα και στην επικινδυνότητα της παράβασης

30/07/2014 10:56

Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνήγορου του Πολίτη, η Αρχή διερεύνησε καταγγελία που αφορούσε τα συνεργαζόµενα νοσοκοµεία Καστοριάς και Γρεβενών, διότι το δεύτερο αρνήθηκε να δεχθεί από το πρώτο επίτοκο γυναίκα που βρισκόταν σε έναρξη τοκετού και χρειαζόταν επείγουσα ιατρική φροντίδα.
Ειδικότερα, αναφέρεται ότι αυτό συνέβη παρότι η εφηµερεύουσα γυναικολόγος του νοσοκοµείου Καστοριάς όπου εισήχθη αρχικά η επίτοκος, έκανε έκκληση για παροχή περίθαλψης, λόγω έλλειψης αναισθησιολόγου. Το αποτέλεσµα ήταν η ασθενής να µεταβεί αναγκαστικά στην πλησιέστερη ιδιωτική κλινική και να επωµισθεί την ψυχική ταλαιπωρία και οικονοµική επιβάρυνση που αυτό συνεπάγεται.
Μετά από ενέργειες του Συνηγόρου και σε συνεργασία µε το Σώµα Ελεγκτών Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας - Τµήµα Βορείου Ελλάδος διενεργήθηκε Ένορκη ∆ιοικητική Εξέταση, σύμφωνα με το συμπέρασμα της οποίας, πράγµατι υπήρξε παράβαση καθήκοντος εκ µέρους τριών ιατρών γυναικολόγων και κυρίως του εφηµερεύοντος γυναικολόγου στο νοσοκοµείο Γρεβενών, για τον οποίον υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν βρισκόταν στο νοσοκοµείο την ώρα της εφηµερίας του και ενώ ενηµερώθηκε, αρνήθηκε την παροχή περίθαλψης στην επίτοκο.
Για τις ανωτέρω παραβάσεις καθήκοντος, επιβλήθηκαν ποινές από τις ∆ιοικήσεις των δύο νοσοκοµείων και το πόρισµα της Ε∆Ε απεστάλη στον Προϊστάµενο Εισαγγελίας Πρωτοδικών Καστοριάς, προκειµένου να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες.
Ο Συνήγορος του Πολίτη στη συνέχεια, υπογραµµίζει την σηµασία της σωστής τήρησης των διαδικασιών και των νόµων στα ζητήµατα της διακοµιδής ή της παραποµπής ασθενών από ένα νοσοκοµείο σε ένα άλλο, όταν στο πρώτο νοσοκοµείο δεν υπάρχει η δυνατότητα θεραπείας του ασθενούς.
Ειδικά, τονίζει την απόλυτη ανάγκη ενηµέρωσης και συνεργασίας µεταξύ του ιατρού που παραπέµπει το περιστατικό µε τον ιατρό που θα το υποδεχθεί (και µεταξύ των ιατρών εφηµερίας στα δύο νοσοκοµεία).
Κάθε άλλη πρακτική, καθώς και η απουσία από τον τόπο εφηµερίας είναι απολύτως απαράδεκτη και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ασθενών καθώς επίσης και την αποτελεσµατικότητα του ∆ηµοσίου Συστήµατος Υγείας.
Θεωρεί ότι σε περιπτώσεις σοβαρής παράβασης καθήκοντος, όπως η άρνηση παροχής περίθαλψης σε επείγον περιστατικό από εφηµερεύοντα ιατρό, θα πρέπει η Διοίκηση να αποδίδει ευθύνες και ποινές που αναλογούν στη σοβαρότητα και στην επικινδυνότητα της παράβασης.