Το θέμα των προστατευομένων μαρτύρων
ανήκει στη γενικότερη - φλέγουσα - προβληματική του απορρήτου της
ποινικής προδικασίας.
Τα ίδια ΜΜΕ (έντυπα - ηλεκτρονικά και
μη -, κανάλια κλπ) που άλλοτε δημοσιεύουν αδίστακτα διαρροές από τις εκάστοτε
ποινικές δικογραφίες, στις οποίες παρανόμως αποκτούν πρόσβαση, θέτοντας σε
κίνδυνο ακόμα και ζωές συνανθρώπων τους επικαλούμενα το "γενικότερο/δημόσιο
ενδιαφέρον για πληροφόρηση του κοινού" ή "τη συνταγματικά
κατοχυρωμένη ελευθερία του (πολιτικού) λόγου", τώρα εμφανίζονται ξαφνικά
να ανησυχούν για την ποιότητα της προστασίας που προσφέρει το Σύστημα Ποινικής
Δικαιοσύνης.
Η διαφωνία μου με αυτές τις λογικές -
πέρα από την προφανή υποκρισία τους - έγκειται στο γεγονός ότι (όπως και
όλοι οι συνάδελφοι του ποινικού) το θέμα το αντιμετωπίζω στην πράξη.
Όταν δηλαδή με ρωτάνε οι εντολείς μου
"αυτό να το πούμε/εμφανίσουμε στο δικαστήριο;" εγώ πρέπει να ζυγίσω
μαζί με την αποδεικτική δύναμη του μέσου, το κόστος διαρροής της πληροφορίας
που περιέχει για τη ζωή των πελατών μου (εντός και εκτός δικαστηρίων).
Θεωρώ δηλαδή δεδομένη τη
διαρροή από όποιον έχει τα κατάλληλα μέσα. Ακριβώς
εκεί είναι και το πρόβλημα: δεν τίθεται θέμα αν μπορεί κάποιος ατιμώρητα να
αποκτήσει πρόσβαση, αλλά αν έχει τα μέσα να το κάνει.
Αν πραγματικά "ο κόσμος"
ανησυχεί για την προστασία των προστατευόμενων μαρτύρων, θα πρέπει να ανησυχεί
εξίσου για όλα τα θέματα απορρήτου της ποινικής
προδικασίας, του τεκμηρίου αθωότητας και γενικώς όλων των εγγυήσεων που θέτει
το Κράτος Δικαίου για την εύρυθμη διεξαγωγή της Ποινικής Δίκης, έτσι ώστε
πράγματι να διευκολύνεται η διάγνωση της ύπαρξης ευθύνης (αρνητική ή θετική)
και να πραγματώνεται ευχερέστερα ο σκοπός της, που δεν είναι άλλος από την
επίτευξη κοινωνικής ειρήνης.
Αν τα ΜΜΕ ανησυχούν για τους ανθρώπους
που εμπλέκονται με οποιοδήποτε τρόπο στην Ποινική Διαδικασία, θα πρέπει να μη
δημοσιεύουν απόρρητο υλικό, ακόμα και αν μπορούν - παρανόμως, το επαναλαμβάνω -
να αποκτήσουν πρόσβαση όταν "τα βολεύει" ή όταν αυτό
"πουλάει".
Οι δε σημερινές ανησυχίες της
"κοινής γνώμης" είναι πέρα έως πέρα υποκριτικές, διότι υπάρχει
συστημικό πρόβλημα ως προς τη σοβαρότητα του Συστήματος Ποινικής Δικαιοσύνης,
το οποίο "φωτίζεται" κάθε φορά κατά το δοκούν.
Γι' αυτό και η στάση μου πολύ δύσκολα
θα αλλάξει πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα και για τους ίδιους λόγους είμαι
φειδωλότατος στην αναγνώριση "συνταγματικού δικαιώματος πληροφόρησης του
κοινού" και "ελευθερίας του λόγου" στην ποινική προδικασία.
Άλλωστε στις σταθμίσεις αυτές έχει προβεί αυθεντικά ο νομοθέτης, ο
οποίος φυσικά είχε λάβει υπόψη του όλα τα συνταγματικά (ατομικά και κοινωνικά)
δικαιώματα όταν καθιέρωνε το εν λόγω απόρρητο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου