Διαφήμιση δικηγόρων: Μία ρύθμιση που πρόλαβαν οι εξελίξεις

Γράφτηκε από τον/την Θάνος Ρόζου στις 26 Φεβρουαρίου 2012.

Με το άρθρ. 6 του Ν. 4038/2012 προστέθηκε στο ν.δ. 3026/1954 (Κώδικας περί δικηγόρων) το άρθρο 38 Α, με το οποίο ρυθμίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις βάσει των οποίων θα επιτρέπεται στο εξής η διαφήμιση των δικηγόρων. Οι δικηγόροι απαγορευόταν μέχρι σήμερα να διαφημιστούν με οποιοδήποτε τρόπο, σε έντυπα, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Εντούτοις ανέκαθεν δεν έλειπαν από το Χρυσό Οδηγό οι πληρωμένες ημισέλιδες και προβεβλημένες καταχωρήσεις μεγάλων δικηγορικών γραφείων, ιδιαίτερα των Αθηνών, τα οποία πλήρωναν αδρά για να «ενημερώσουν» τους πολίτες για τις υπηρεσίες τους, χωρίς να υπάρχει καμία αντίδραση από τους οικείους δικηγορικούς συλλόγους. Παράλληλα, δικηγόροι αρθρογραφούσαν σε εφημερίδες και περιοδικά και έδιναν συνεντεύξεις στην τηλεόραση, προβάλλοντας τη δουλειά τους και τα γραφεία τους. Μεταγενέστερα, από τα πρώτα κιόλας δειλά βήματα του ίντερνετ, εμφανίστηκαν επαγγελματικές ιστοσελίδες δικηγόρων που ακροβατούσαν ανάμεσα στην προβολή και τη διαφήμιση.

Έτσι, η πολιτεία αντιλαμβανόμενη ότι πλέον δεν μπορεί να ανακόψει το ρεύμα που δημιουργήθηκε, ορθά επιχείρησε να ελέγξει τη διαφήμιση των δικηγόρων θέτοντας σε αυτή όρια και κανόνες.

Ειδικότερα, με τον Ν. 4038/2012 επιτρέπεται πλέον η προβολή, δημοσιοποίηση και προώθηση των τομέων της επαγγελματικής δραστηριότητας δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας, τόσο εντός της Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό, στο μέτρο και βαθμό που καθορίζεται στον νόμο και με τρόπο που να συνάδει με το κύρος και την αξιοπρέπεια του δικηγορικού λειτουργήματος. Ιδίως επιτρέπεται η δημοσίευση και κυκλοφορία επαγγελματικών καταχωρήσεων, έντυπα ή ηλεκτρονικά, στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, με στοιχεία επικοινωνίας και αναφορά είτε σε τίτλους σπουδών που αφορούν σε επιστημονική ειδίκευση δικηγόρου - φυσικού προσώπου είτε σε τομέα δραστηριότητας. Οποιαδήποτε προβολή ή δημοσιοποίηση δικηγόρου ή δικηγορικής εταιρίας δεν πρέπει να είναι αθέμιτη, ανακριβής, αναληθής ή παραπλανητική, να περιέχει αναφορά σε αριθμό υποθέσεων ή ποσοστά επιτυχίας του δικηγόρου σε δικαστηριακές ή άλλες υποθέσεις, να περιλαμβάνει αναφορές ή συγκρίσεις με άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρίες σε σχέση με την ποιότητα των υπηρεσιών ή την αμοιβή σε ωριαία βάση ή οποιαδήποτε άλλη μέθοδο χρέωσης, να περιέχει ονόματα πελατών εκτός αν υπάρχει η συναίνεση τους και εφόσον πρόκειται για καταλόγους δικηγόρων ή για εκδόσεις που αφορούν δικηγόρους, να γίνεται στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, να περιέχεται σε αφίσες ή να τοποθετείται σε υπαίθριες διαφημιστικές πινακίδες.

Επιπλέον, απαγορεύεται σε δικηγόρο είτε ατομικά είτε ως μέλος δικηγορικής εταιρίας να δίνει συνεντεύξεις στον Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, αναπαράγοντας τη δημοσίευση στοιχείων ή πληροφοριών σε σχέση με εκκρεμούσα υπόθεση ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Κάθε δικηγόρος ή δικηγορική εταιρία που διατηρεί ή δημιουργεί επαγγελματική ιστοσελίδα, οφείλει να το γνωστοποιεί στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο με την υποβολή της ετήσιας δήλωσης εγγραφής.

Η παραβίαση των ως άνω διατάξεων, πέραν των ποινικών ή αστικών ή διοικητικών συνεπειών που τυχόν προβλέπονται σε άλλες διατάξεις, συνιστά και πειθαρχικό παράπτωμα τιμωρούμενο δια προστίμου 1.000-10.000 ευρώ ανά παράβαση. Σε περίπτωση υποτροπής δικηγόρου επιβάλλεται η ποινή της προσωρινής παύσης από δύο έως έξι μήνες και πρόστιμο μέχρι το διπλάσιο του ανωτάτου ορίου. Σε περίπτωση υποτροπής δικηγορικής εταιρίας επιβάλλεται η ποινή του προηγούμενου εδαφίου στο νόμιμο εκπρόσωπο αυτής. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Οικονομικών τα ανωτέρω πρόστιμα μπορούν να αναπροσαρμόζονται.