Να ζει κανείς ή να μη ζει με 7,34 ευρώ ημερησίως;

Έρευνα της ΓΣΕΕ, που ανακοινώνεται σήμερα. Ο πολίτης που βρίσκεται στο όριο της φτώχειας καλείται να επιβιώσει με 7 ευρώ και 34 λεπτά ημερησίως. Ένας στους πέντε κατοίκους στη χώρα μας (20,1%) βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Επιμέλεια Φίλιππος Δεργιαδές Σοβαρές αποκλίσεις από το μέσο ευρωπαϊκό όρο διαβίωσης παρουσιάζει η χώρα μας, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, τα οποία προκύπτουν από επίσημα στοιχεία της Eurostat της περιόδου 1995-2006. Τα συμπεράσματα, που θα παρουσιαστούν σήμερα σε ειδική ημερίδα στην Αθήνα από το ΙΝΕ και το Παρατηρητήριο Φτώχειας, Εισοδημάτων, Ανισοτήτων και Κοινωνικού Αποκλεισμού (ΠΑΦ-ΕΑΚ), καταγράφουν ότι: Το 2006 η Ελλάδα εμφανίζει το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ε.Ε.-27 μετά τη Λετονία. Ενας στους πέντε κατοίκους στη χώρα μας (20,1%) βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας. Το ποσοστό μακροχρόνιας φτώχειας ανέρχεται στο 14% (δεύτερο μεγαλύτερο στην Ε.Ε.-15). Η σύγκριση του επιπέδου φτώχειας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. αποκρύπτει τις τεράστιες διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης, όταν γίνεται με βάση τις εθνικές γραμμές σχετικής φτώχειας. Υιοθετώντας, π.χ., τη γραμμή φτώχειας της Δανίας, καταλήγουμε ότι περισσότερο από το 40% των Ελλήνων είναι φτωχοί! Η έκθεση συμπερασμάτων επίσης ομαδοποιεί τις ευρωπαϊκές χώρες σε τέσσερις διακριτούς τύπους κοινωνικού κράτους, όπου γίνεται σαφές ότι την υψηλότερη φτώχεια εμφανίζουν οι χώρες της Νότιας Ευρώπης (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία), καθώς και οι χώρες με φιλελεύθερο κοινωνικό κράτος (Μ. Βρετανία, Ιρλανδία). Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης εμφανίζουν παρόμοια ποσοστά φτώχειας με αυτά των ανέργων, ενώ οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα (τα διάφορα επιδόματα, βοηθήματα κτλ. εκτός των συντάξεων) παρουσιάζουν τη μικρότερη αποτελεσματικότητα στη μείωση της φτώχειας μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.-27. Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις στο ποσοστό φτώχειας της Ελλάδας είναι μόλις 6,5%, όταν το αντίστοιχο μέσο ποσοστό μείωσης στην Ε.Ε.-15 είναι 24,9%. ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΙΔΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑ Παρά τη σημαντική άνοδο του ΑΕΠ στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία, η φτώχεια και η ανισότητα παραμένουν σχεδόν αμετάβλητες. Το ΠΑΦ-ΕΑΚ, μη επαφιόμενο στη μελέτη των επίσημων στοιχείων της ΕΣΥΕ και της Eurostat, προέβη σε υπολογισμό πρωτογενών δεδομένων, με τα οποία ελέγχει την εγκυρότητα των επίσημων στοιχείων της ΕΣΥΕ. Παραδείγματος χάριν, σύμφωνα με την ΕΣΥΕ, το χρηματικό όριο της φτώχειας στην Ελλάδα για το 2005 διαμορφώνεται στο μηνιαίο ποσό των 473 ευρώ ανά άτομο. Για το 2008 προβλέπεται να ανέβει λίγο πάνω από τα 500 ευρώ. Τα πρωτογενή στοιχεία του ΠΑΦ-ΕΑΚ καταδεικνύουν πως μόνο για ενοίκιο απαιτούνται το 2008 (στην Αττική) μηνιαίως τουλάχιστον 280 ευρώ ανά άτομο και 565 ευρώ για μια τετραμελή (δύο ενήλικες και δύο παιδιά κάτω των 14 ετών) οικογένεια. Αυτό σημαίνει πως ο πολίτης, τον οποίο η επίσημη πολιτεία θεωρεί ότι βρίσκεται μόλις πάνω από το όριο της φτώχειας, καλείται να επιβιώσει με 7 ευρώ και 34 λεπτά ημερησίως. Όσο για την τετραμελή οικογένεια, η ΕΣΥΕ κρίνει ότι δεν είναι φτωχή εάν, αφού καταβάλει το ελάχιστο ενοίκιο που εκτίμησε το ΠΑΦ-ΕΑΚ, διαθέτει κάτι παραπάνω από 15 ευρώ και 88 λεπτά την ημέρα για όλα τα έξοδα των δύο παιδιών και των γονιών τους. Είναι προφανές ότι οι επισήμως μη φτωχοί είναι πάμπτωχοι. Δύσκολο το 2009 για 1,5 δισεκατομμύριο μισθωτούς Περίπου 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι που δραστηριοποιούνται σε καθεστώς εξαρτημένης εργασίας θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες το 2009 καθώς, όπως επισημαίνεται σε μελέτη του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO), το 2009 προβλέπεται μείωση του εισοδήματος κατά 0,5%. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της οικονομολόγου του Οργανισμού Μανουέλα Τομέι, η εμπειρία των τελευταίων ετών έδειξε πως οι οικονομικές κρίσεις πλήττουν περισσότερο τους μισθούς των εργαζομένων, σε σύγκριση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Έτσι, μια υποχώρηση του ΑΕΠ κατά μία ποσοστιαία μονάδα ισοδυναμεί με μείωση των μισθών κατά 1,5%. Εάν η αντιστοιχία αυτή επιβεβαιωθεί και στην παρούσα κατάσταση, θα έχουμε σαφή επιδείνωση της κρίσης, πρόσθεσε η ίδια: “Εάν οι εργαζόμενοι έχουν στη διάθεσή τους λιγότερα χρήματα, προκειμένου να αγοράσουν αγαθά ή υπηρεσίες, τότε η κατανάλωση θα σημειώσει υποχώρηση. Και η μείωση της κατανάλωσης θα οξύνει ακόμη περισσότερο την κρίση και θα καθυστερήσει την πορεία προς την ανάκαμψη”. Σύμφωνα με την παγκόσμια έκθεση του ILO, τα τελευταία δέκα χρόνια η εξέλιξη των μισθών δεν ήταν ανάλογη των ρυθμών ανάπτυξης. Το ποσοστό των μισθών επί του ΑΕΠ μειώθηκε, ενώ παράλληλα αυξήθηκε το ποσοστό των κερδών των επιχειρήσεων. Επίσης, η ψαλίδα των μισθών άνοιξε περισσότερο τα τελευταία χρόνια στα 2/3 των χωρών που εξετάστηκαν. Η Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανήκουν στις χώρες εκείνες που διευρύνθηκε το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Αντίθετα, Γαλλία και Ισπανία κατάφεραν τα τελευταία χρόνια να μειώσουν τις διαφορές μεταξύ υψηλών και χαμηλών εισοδημάτων.