Μήπως δεν ξέρουμε...τι μας “φταίει”;

Νιώθουμε ενοχές, όταν χαλαρώνουμε; Νευρικοί, όταν δε βρισκόμαστε, διαρκώς, "εν δράσει"; Μένουμε άγρυπνοι, ανησυχώντας, για την αυριανή ημέρα; Αισθανόμαστε σφιγμένοι, ειδικά, στο σβέρκο μας; Είμαστε ανυπόμονοι, ευέξαπτοι και διακόπτουμε τους άλλους, όταν μιλούν; Δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε και μας απασχολούν πολλά πράγματα; Καπνίζουμε ή τρώμε περισσότερο, τελευταία; Τρώμε βιαστικά; Η ζωή μας φαίνεται γεμάτη κρίσεις και τσακωνόμαστε, συχνά; Δυσκολευόμαστε να πάρουμε αποφάσεις; Ενοχλούμαστε και απογοητευόμαστε, όταν οι άλλοι δεν κάνουν αυτό που θέλουμε; Νιώθουμε συχνά σφίξιμο στο στομάχι, το στόμα μας στεγνό, τις παλάμες μας ιδρωμένες; Την καρδιά μας να χτυπάει δυνατά; Αν απαντήσαμε ΝΑΙ, σε μερικές, από τις παραπάνω ερωτήσεις, το άγχος μας βρίσκεται, μάλλον, σε αυξημένα επίπεδα. Κατά πάσα πιθανότητα, εργαζόμαστε πολύ, μας αρέσουν οι προκλήσεις και είμαστε φιλόδοξοι