| Ερευνητές κατάφεραν να κρατήσουν το ήπαρ ενός γηραιού ποντικιού στην ίδια κατάσταση με ενός... εφήβου | «E» 12/8 |
Νεανίας ετών... 80, γίνεται; Φυσικά και γίνεται, υποστηρίζει μια νέα επιστημονική έρευνα του Κολεγίου Ιατρικής «Αλμπερτ Αϊνστάιν» του Πανεπιστήμιου Γεσίβα της Νέας Υόρκης! Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Αννα Μαρία Κουέρβο, κατάφεραν να διατηρήσουν σε αρκετά νεανικότερη κατάσταση τη λειτουργία των κυττάρων συκωτιού ποντικών ηλικίας 25 μηνών (80 χρόνων σε αντιστοιχία με τον άνθρωπο).
Δημιουργώντας ένα μεταλλαγμένο ποντίκι, το οποίο είχε ένα επιπλέον γονίδιο υπεύθυνο για τον αριθμό των υποδοχέων των λυσοσωμάτων (μεμβρανοειδείς σάκοι που περιέχουν ένζυμα για τον μεταβολισμό πρωτεϊνών) και κάνοντας μια τροποποίηση με την οποία μπορούσε να ενεργοποιήσει το γονίδιο (για τα κύτταρα του συκωτιού), όποια στιγμή ήθελε, η Αννα Μαρία Κουέρβο κατάφερε να διατηρήσει ακμαίο τον μηχανισμό... έρευνας και διάλυσης των πρωτεϊνών.
Μέθοδος
Οι ερευνητές κατάφεραν να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό υποδοχέων καθ όλη τη διάρκεια της ζωής των τρωκτικών, αφού ενεργοποίησαν το επιπλέον γονίδιο στην κρίσιμη ηλικία των 6 μηνών, οπότε ο μηχανισμός των μορίων «συνοδών» αρχίζει να μη λειτουργεί σωστά. Οταν η ομάδα εξέτασε τα ηπατικά κύτταρα των ίδιων ποντικών στους 25 μήνες, είδαν ότι ο μηχανισμός λειτουργούσε το ίδιο αξιόπιστα όσο στην ηλικία των 6 μηνών.
Μάλιστα παρατηρήθηκε ότι συνολικά η ηπατική λειτουργία των εν λόγω τροποποιημένων ποντικιών ήταν σαφώς καλύτερη εν συγκρίσει με αυτή των μη τροποποιημένων ποντικιών της ίδιας ηλικίας.
Οσο τα χρόνια περνούν, τα κύτταρα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να απαλλαγούν από τις κατεστραμμένες πρωτεϊνες τους με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τοξικές ουσίες, εξαιρετικά συνηθισμένα παράγωγα όσων οργανισμών πάσχουν από Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον και άλλες εκφυλιστικές ασθένειες. Τα κύτταρα όλων των οργανισμών διαθέτουν συγκεκριμένους μηχανισμούς για να εντοπίζουν, να μεταβολίζουν και να ανακυκλώνουν τις κατεστραμμένες πρωτεϊνες. Μηχανισμοί που όμως όσο μεγαλώνουμε γίνονται όλο και πιο αναποτελεσματικοί.
Ενας από τους πιο βασικούς μηχανισμούς για τον εντοπισμό και τη μεταφορά των εν λόγω πρωτεϊνών, με τον οποίο και δούλεψε η ομάδα της Αννα Μαρία Κουέρβο, είναι η δράση των μορίων που είναι γνωστά ως «συνοδοί».
Τα μόρια αυτά αφού βρουν την ακριβή θέση της διαλυμένης πρωτεϊνης, τη μεταφέρουν σε κάποιο κοντινό λυσόσωμα (μεμβρανοειδείς σάκοι που περιέχουν ένζυμα), όπου και την «προσδένουν» σε έναν από τους υποδοχείς του λυσοσώματος.
Στη συνέχεια η πρωτεϊνη μπαίνει στο εσωτερικό του λυσοσώματος όπου και μεταβολίζεται από τα ένζυμα. Αυτή ακριβώς η λειτουργία είναι που διαταράσσεται όσο μεγαλώνει ένας οργανισμός.
Χρ. Στασινόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου