ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ

΄Εχω δει ανθρώπους που ζαλισμένοι από το πάθος,
βάζουν στο συρτάρι την φιλία.Στο μυαλό μου είναι
κολλημένη η μορφή τους και δεν ξέρω τι να αισθανθώ
λύπη,τραγική ειρωνεία, ή πραγματικό θαυμασμό.
Πολλές φορές τα συναισθήματα μπερδεύονται,η
για να πω την αλήθεια,και εγώ είμαι μπερδεμένη.
Πιστεύω στη φιλία, αλλά τι να πω, εάν το πάθος
δεν χαλιναγωγείται;
Πάντως το πιο τίμιο είναι μια ξεκάθαρη κουβέντα,
κουβέντα που ματώνει τα αυτιά,πικραίνει την καρδιά
αλλά δρομολογεί τα πράγματα.
Ο φίλος είναι φίλος,αλλά εάν προκύψει και πάθος,
και δεν μιλάμε για εμπάθεια,η φθόνο, αλλά πάθος
από ερωτικό πόθο,η ανοικτή κουβέντα ανάμεσα
στους εμπλεκόμενους είναι ότι καλύτερο.
Βέβαια τα πράγματα σφίγγουν, η εμπιστοσύνη
χάνει το νόημά της ,γιατί τα δύο εγώ συγκρούονται
ο χαμένος δεν λέει ευχαριστώ για την ενημέρωση
όσο ειλικρινή και να είναι.
Σαυτή την σύγκρουση το πάθος προδίδει την φιλία,
είναι ο πιο άσχημος επίλογος,αλλά είναι η πραγματικότητα
που πολλοί η δεν θέλουμε να την δούμε ,ή την προσπερνούμε.