Ο ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΟΣ ΠΟΘΟΣ

Σκέψη μου σαν θηρίο αδάμαστο,τρέχει και που τρέχει,μα φυσικά στα όμορφα,γιατί η
μνήμη, σαν απλή συνεργάτης της σκέψης, αρέσκεται να της ξετυλίγει,τις γλυκές στιγμές,τις ανοικτές αγκαλιές,τα καλοσυνάτα λόγια,τις τρυφερές ματιές.

Και ενώ η ανθρώπινη φύση είναι πλασμένη για τα όμορφα,δυστυχώς ο ανεκπλήρωτος
πόθος,όποιος και να είναι αυτός,φέρνει την ανισορροπία.

Πολλές φορές, μας έτυχε να ακούσομε να λένε "μα για αυτόν μιλάς,μα αυτός είναι ανισόρροπος".

Τελικά πρέπει να είσαι Θεός,για να έχεις ισορροπία στην ζωή σου;

Για μένα που είμαι μια απλή θνητή,και πιστεύω και στην δύναμη του θεού, αλλά και ότι ο άνθρωπος διαθέτει τεράστια δύναμη,"το θέλω" που χαλά την ισορροπία μας θα πρέπει να διεκδικείται,είτε σε προσωπικό,είτε σε οικογενειακό,είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.

Αυτό που λέγεται "κάνε αυτό που θες " είναι ευλογία,είναι ευχή,στα δικά μου αυτιά δεν έχει ηχήσει πιο μελωδική λέξη.Είναι ένα δώρο από το άπειρο και μένα κάποιοι αγαπημένοι μου το έδωσαν.

Η Ζωή μπορεί να έχει την δική της ανηφόρα,αλλά όταν στα αυτιά σου κελαηδούν αυτοί οι υπέροχοι ήχοι " εσύ τι θες, κάνε το" βρίσκεις την ισορροπία σου .

Αλλά και αν σε σένα δεν στο πουν,βρες το κουράγιο,κάνε το θέλω σου,μη φοβηθείς, γιατί μόνο έτσι θα βρεις την ισορροπία σου.
Μπορεί και η απάθεια σου να τους, βολεύει....