Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΗΠΕΔΟ

ελευθερία των συναισθημάτων μας δεν υπάρχει.
Άλλοι την κατευθύνουν.

Τα συναισθήματα μπορεί να είναι δικά μας αλλά δυστυχώς μοιάζουν με μπάλα ποδοσφαίρου,που εάν την πετάξεις και όπως την πετάξεις θα σου επιστρέψει.
Η αγάπη φέρνει αγάπη και το μίσος μίσος.

Ο Έρωτας δεν παίζει στο ίδιο γήπεδο.
Τις περισσότερες φορές μπορεί να είναι μονόπλευρος,μπορεί ένα άτομο να εκπέμπει
ερωτικά συναισθήματα,αλλά ο αποδέκτης να μην ανταποκριθεί να μην είναι ταυτόσημος. Είναι το πιο απρόβλεπτο,επικίνδυνο και συγχρόνως το πιο συναρπαστικό παιχνίδι,που παίζεται μεταξύ δύο υπάρξεων για την ύπαρξη.
Μιλάμε ότι η αγάπη είναι ένα όμορφο συναίσθημα,μπορεί να έχει αποδέκτες τους πάντες από ανθρώπους μέχρι ζώα,πράγματα, κ.λ.π.
Γενικά τα περισσότερα συναισθήματα,έχουν το λεγόμενο"πάρε δώσε "ο έρωτας τι έχει;
Αν σε αγαπά ή δεν σε αγαπά κάποιος πιστεύω ότι δεν σε πολύ νοιάζει αν εσύ είσαι ερωτευμένος και ο άλλος είναι αλλού, εσύ τι κάνεις;
Υπάρχει φάρμακο;
Εδώ τα πράγματα αλλάζουν,δεν υπάρχει υποχρεωτικά το "πάρε-δώσε",εδώ ούτε οι προχωρημένοι εγκεφαλικά μπορούν να να σε βοηθήσουν.
Οι μόνοι που αρπάζουν την ευκαιρία για να ανοίξουν το μαγαζί τους,είναι οι ψυχίατροι-ψυχολόγοι με τα γνωστά ηρεμιστικά,και συνεδρίες.

Πάντως ο έρωτας είναι το μοναδικό συναίσθημα που φέρνει τα πάνω κάτω.
Αν και είναι είδος ανεπάρκειας,αν και η ύπαρξη του καθοδηγεί το άτομο, να καταλάβει το νόημα της ζωής,εάν σε ένα άτομο δεν του συμβεί,τι ήρθε στη γη,είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ.-