Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Ο ΛΑΪΚΟ ΟΜΟΛΟΓΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ

Κάθε τράπεζα και το «καπέλο» της

ΜΟΝΟ τον τίτλο δεν δικαιολόγησε το διαφημισμένο από το κράτος και χαρακτηρισμένο «λαϊκό ομόλογο». Η διάθεσή του στο ευρύ κοινό ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα μέσω των τραπεζών. Οπως προέκυψε:


- Κάθε τράπεζα πουλούσε το ομόλογο σε διαφορετικές τιμές. Οι περισσότερες το έδιναν με «καπέλο».

- Η διάθεσή του γινόταν μόνο εάν ο πελάτης είχε μερίδα στο Κεντρικό Αποθετήριο του Χρηματιστηρίου. Εάν δεν είχε έπρεπε να ανοίξει, αλλά και αν είχε, η τράπεζα τον υποχρέωνε να ανοίξει κωδικό στην ίδια ή στη θυγατρική της χρηματιστηριακή. Εάν ο πελάτης είχε κωδικό σε άλλη χρηματιστηριακή η τράπεζα δεν τον εξυπηρετούσε.

- Οι ανεξάρτητες χρηματιστηριακές εταιρείες ήταν εκτός παιχνιδιού, δηλαδή δεν πουλούσαν ομόλογα, ούτε είχαν ειδοποιηθεί για να μετέχουν στη διαδικασία.

Η διάθεση του συγκεκριμένου ομολόγου ξεκίνησε θεωρητικά την Τέταρτη, αλλά πρακτικά την Πέμπτη (όταν και ειδοποιήθηκαν τα καταστήματα των τραπεζών για την ύπαρξή του) και θα διαρκέσει μέχρι και την ερχόμενη Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009.

Η τιμή

Αρκετές τράπεζες πουλούσαν το ομόλογο με «καπέλο». Οριζαν κάθε μέρα συγκεκριμένη τιμή, αλλά ανώτερη από αυτή που είχε την ίδια στιγμή στη διαπραγμάτευση το ομόλογο στη δευτερογενή αγορά. Για παράδειγμα, την Πέμπτη η τιμή του ομολόγου στη δευτερογενή ήταν 100,64 (κλείσιμο) αλλά υπήρχαν περιπτώσεις που έφτανε στο 101,01 για ποσά μέχρι 50.000 ευρώ.

Ετσι η απόδοση έπεφτε στο 5,26%. Το κέρδος ήταν προφανές, καθώς η τράπεζα είχε αγοράσει το ομόλογο από το κράτος με τιμή 99,346 (λαμβάνοντας και προμήθεια 0,15%). Συνεπώς, πουλώντας το ομόλογο στο 101,01 κέρδιζε τουλάχιστον ένα επιπλέον 1,67%. Ακόμα κι αν αγόραζε το ομόλογο την ίδια στιγμή στη δευτερογενή και το πουλούσε στον πελάτη, πάλι κέρδος θα είχε.

Ετσι το «λαϊκό ομόλογο» αποτέλεσε εργαλείο για απρόσμενα κέρδη στο ταμείο των τραπεζών. Η άνοδος της τιμής του ήταν ασυνήθιστη και συνέπεσε με την έναρξη της διάθεσής του στο ευρύ κοινό από τις τράπεζες. Η τιμή του δύο μέρες πριν διατεθεί ήταν 98,04 και την παραμονή 98,81. Την Τετάρτη, πρώτη ημέρα της διάθεσης, η τιμή ανέβηκε στα 99,64 και την Πέμπτη στα 100,64. Αυτή η μεταβολή της τάξης του 2,65% σε τρεις ημέρες είναι τεράστια για την αγορά ομολόγων και μπορεί να συμβεί μόνο εάν ξεσπάσει μεγάλη κρίση, παρόμοια με αυτή του περασμένου Σεπτεμβρίου, όταν έβαλε λουκέτο η Lehman Brothers.

Ο λόγος είναι απλός: Οι τράπεζες για να έχουν κέρδος έπρεπε να πουλήσουν το ομόλογο σε τιμή ανώτερη από αυτή που το είχαν αγοράσει: σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο 99,346.

Εάν, συνεπώς, η τιμή του ομολόγου ήταν χαμηλότερη στη δευτερογενή αγορά, π.χ. 99, οι τράπεζες δεν θα είχαν κίνητρο να το διαθέσουν. Ομως, η άνοδος της τιμής σε μία αγορά που είναι κλειστή και οι τιμές διαμορφώνονται από τις ίδιες τις τράπεζες ήταν ιδανική.


ΧΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ


ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ - 01/02/2009

Δεν υπάρχουν σχόλια: