Η ερώτηση είναι υπάρχει ντροπή και εάν υπάρχει πoιοί την κατέχουν.
Βέβαια η δικιά μου απάντηση είναι ότι η έννοια της ντροπής υπάρχει,αλλά το ζητούμενο είναι ποιοί την κατέχουν και ποιοί ζητούν από τούς άλλους να την χρησιμοποιούν.
Συνήθως αυτός που ασκεί εξουσία σε οποιονδήποτε πλαίσιο έχει το απυρόβλητο.
Οι ενέργειες του αυταρχικές, πάνω από τα πλαίσια της ηθικής,για αυτόν η λέξη ντροπή υπάρχει στο στόμα του όταν θέλει μόνο να την χρησιμοποιήσει σε αυτόν που ασκεί εξουσία.
Θα γελά βέβαια ο καθένας μας όταν είναι αντιμέτωπος με κάτι τέτοιους τύπους που ενώ
δεν έχουν τι να σου πουν σου λένε αυτό το περιβόητο "δεν ντρέπεσαι ρε" σου ρίχνουν ευθύνες, για να καλύψουν τις δικές τους, προσπαθούν να σου περάσουν τύψεις.
Μα αλήθεια χάθηκε η τσίπα αυτοί που έλεγαν οι παλιοί;
Πού είναι ο άνθρωπος;
Στην τηλεόραση βρίσκεται η ανθρωπιά;
Πρέπει να κληθούν τηλεοπτικά κανάλια για να εκφράσουμε τα θετικά συναισθήματα στον
συνάνθρωπο μας;
Φυσικά και ναι, γιατί τα αρνητικά τα λέμε (έξω από τα δόντια),όπως δεν έχω χρόνο,είμαι απασχολημένος,είμαι σε σύσκεψη,αφήστε με, θα σας πάρω τηλέφωνο εγώ ,κλπ.
Μα δεν ντρέπονται τελείως
Ο λαός μας λέει αυτό το περιβόητο "ότι το ψάρι βρωμάει από το κεφάλ"],το να χαθεί αυτό το υπέροχο συναίσθημα της ντροπής ποιος φταίει,κάποτε οι άνθρωποι έδιναν τον λόγο τους δεν υπέγραφαν χαρτιά,κοκκίνιζαν, σήμερα γιατί όλα αυτά χάθηκαν;
2 σχόλια:
υπάρχει ακόμα ντροπή αρκει να βρεθει ο καταλληλος τροπος για να εφαρμοστεί.αν δεν μας ταιριάζει ο συνομιλητής μας-κατεχον εξουσία, τον αλλάζουμε, νομίζω.
"υπάρχει ακόμα ντροπή αρκει να βρεθει ο καταλληλος τροπος για να εφαρμοστεί" ... εμ εδώ είναι το πρόβλημα ανώνυμέ μου... δεν εφαρμόζετε η ντροπή, υπάρχει ή όχι. Οι πολιτικοί την εφαρμόζουν όποτε βρεθούν σε δύσκολη στιγμή αλλά δεν την έχουν.
Oι έχοντες την εξουσία δεν αλλάζουν τόσο εύκολα γιατί οι ψηφοφόροι των κομμάτων:
- είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους κατευθυνόμενοι,
- θέλουν να ψηφίζουν το ίδιο κόμμα γιατί επωφελούνται από αυτό μιας που μπορούν να ασκούν πίεση (κομματάρχες, μεγαλοκαρχαρίες, χασισέμποροι, ζωοκλέφτες κτλ.)
- περιμένουν ότι θα αναγνωριστεί κάποτε η πίστη τους ή η βοήθειά τους στο κόμμα και σε κάποια δύσκολη στιγμή (ρουσφέτι, βοήθεια κα.) θα σταθούν στο πλευρό τους
- τους έγινε κάποια στιγμή ένα μικρο (ή μεγαλο)- ρουσφέτι και το θεωρούν υποχρέωσή τους να συνεχίζουν να υποστηρίζουν το κόμμα που τους το ‘κάνε
- είναι πιστοί στο κόμμα (ιδεολόγοι) και δεν τους δίνετε η δυνατότητα να ψηφίσουν άλλα άτομα μιας που αυτοί που θέλουν και μπορούν να κάνουν την διαφορά δεν υπάρχουν ή δεν θέλουν να εμπλακούν με την πολιτική. Γνωστό είναι δε ότι μόνο αδιάβλητη δεν είναι η επιλογή των υποψήφιων βουλευτών του κάθε κόμματος. Αυτοί που «κατεβαίνουν» υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και δεν τους ξεκουνάει ούτε ο ίδιος ο Θεός. (ακόμα και όταν αφήνουν το βουλευτιλίκι, το κόμμα τους τοποθετεί σε μια καλή θεσούλα)
- Το εκλογικό σύστημα δεν βοηθάει στην αλλαγή κομμάτων και προσώπων
Πραγματικά πόσοι απ’ αυτούς που ότι αδικήθηκαν, που πιστεύουν ότι η εξουσία μπορεί να αλλάξει με την ψήφο τους, που φωνάζουν για την κατάντια του συστήματος επιβολής εξουσίας, αλλάζουν ή μπορούν να αλλάξουν το τι ψηφίζουν; Πόσοι από μας το έκαναν στις τελευταίες εκλογές ψηφίζοντας κάτι άλλο ή απέχοντας;
Ευχαριστώ κ. Ιωάννα για την ευκαιρία να τα πω και 'γω έξω από τα δόντια, ίσως θα πρέπει και εσείς να αναρωτηθείτε και ίσως να μετασχηματίσετε την γνώμη σας γι' αυτούς που υποστηρίζατε, ψηφίζατε μέχρι τώρα, γιατί μου φαίνεται -από αυτά που ξέρω, λέτε - ότι σας χρησιμοποιούν κανονικότατα και με τον νόμο (κυριολεκτικά)
Κατερίνα karry
Δημοσίευση σχολίου