πρακτική που ακολουθείται από τις Υπηρεσίες του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ
Από την άλλη πλευρά, όπως υποστηρίζεται στην αναφορά αλλά και προκύπτει από σχετικές Αποφάσεις είτε Δ/ντών Υποκαταστημάτων είτε ΤΔΕ, το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ στους μισθωτούς που απασχολούνται ανελλιπώς, χωρίς απουσίες, και αμείβονται με ημερήσια αμοιβή μεγαλύτερη του Τ.Η. της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης και με ημερήσιο ωράριο μεγαλύτερο του του νομίμου ωραρίου πλήρους απασχόλησης, αναγνωρίζει τόσες ημέρες ασφάλισης όσες ακριβώς είναι οι πραγματικές ημέρες εργασίας του πενθημέρου δηλ. 21 ή 22 ή 23 αντί για 25.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε περίπτωση Απόφασης Δ/ντή με θέμα «Ακύρωση / Μετατροπή Ασφάλισης, σε εργαζόμενη που απασχολήθηκε με μειωμένη απασχόληση ( Δευτέρα έως Παρασκευή, 10.30. - 14.30, 20 ώρες εβδομαδιαίως) έγινε μείωση των ημερών εργασίας από 25 σε 23.
Επίσης σε σχετική Απόφαση ΤΔΕ που απέρριψε, κατά πλειοψηφία, ένσταση ασφαλισμένης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι:
« [...] στον μισθωτό που απασχολείται με μειωμένο ωράριο και ο ημερήσιος μισθός του είναι ίσος ή μεγαλύτερος του Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσης αναγνωρίζονται (25) ημέρες εργασίας το μήνα αν η επιχείρηση εργάζεται κάθε εβδομάδα από Δευτέρα έως Σάββατο και 21 ή 22 Η.Ε. το μήνα αν εργάζεται πενθήμερο την εβδομάδα [...]» αποφάσισε την απόρριψη της ενστάσεως της ασφαλισμένης «διότι βάσει του άρθρου 18 παρ. 3 ΚΑ ΙΚΑ, σε περίπτωση παροχής εργασίας καθ'ημέραν επί χρόνο μείζονα του νομίμου ωραρίου, όπως εν προκειμένω (4 ώρες), οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται σύμφωνα με τις πραγματικές ημέρες απασχόληση (22 εν προκειμένω) μειοψηφούντος ενός μέλους που της αποδέχεται».
Περαιτέρω, σε σχετικό ερώτημα ττου είχε τεθεί στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, η Δ/νση Ασφάλισης - Εσόδων με το με αριθμ. πρωτ, Α34/606/14/20.7.2007 έγγραφο με θέμα «σχετικά με τον υπολογισμό ημερών ασφάλισης», απάντησε ως εξής:
«Σε απάντηση ερωτήματος σας που υποβλήθηκε μέσω Internet ας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 25, παρ. 5 - 9 του α.ν. 1846/1951 καθώς και αυτές του άρθρου 18 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, ως βάση για τον υπολογισμό του χρόνου ασφάλισης λαμβάνεται πάντοτε η ημέρα εργασίας με την ημερολογιακή του όρου έννοια.
Γενική αρχή είναι ότι στον ασφαλισμένο αναγνωρίζονται τόσες ημέρες εργασίας όσες και οι πραγματικές ημέρες απασχόλησής του.
Στους εργαζόμενους που απασχολούνται ή είναι στη διάθεση του εργοδότη όλες τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας και αμείβονται με μηνιαίο μισθό, στην ασφάλιση του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ αναγνωρίζονται:
α) 25 ημέρες εργασίας αν απασχολούνται εβδομαδιαίως όσες προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του η
β) όσες είναι οι εργάσιμες ημέρες του μήνα, αν απασχολούνται εβδομαδιαίως για λιγότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από την οικεία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του»
Εν προκειμένω το κρίσιμο κατά την άποψή μας ερώτημα είναι σε ποιες ακριβώς διατάξεις νόμου στηρίζονται οι παραπάνω αποφάσεις και θέσεις , δηλαδή από πού προκύπτει ότι,
α. σε μισθωτό μερικής απασχόλησης με ημερήσιο μισθό ίσο ή μεγαλύτερο του Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσης αναγνωρίζονται (25) ημέρες εργασίας το μήνα αν η επιχείρηση εργάζεται 6 ημέρες την εβδομάδα και 21 ή 22 Η.Ε. αν εργάζεται πενθήμερη και,
β. σε περίπτωση παροχής ημερήσιας εργασιακής επί χρόνο μεγαλύτερο του νομίμου ωραρίου, όπως εν προκειμένω (4 ώρες), οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται σύμφωνα με τις πραγματικές ημέρες απασχόληση (22 εν προκειμένω)
Από την άλλη πλευρά, όπως υποστηρίζεται στην αναφορά αλλά και προκύπτει από σχετικές Αποφάσεις είτε Δ/ντών Υποκαταστημάτων είτε ΤΔΕ, το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ στους μισθωτούς που απασχολούνται ανελλιπώς, χωρίς απουσίες, και αμείβονται με ημερήσια αμοιβή μεγαλύτερη του Τ.Η. της 1ης Ασφαλιστικής Κλάσης και με ημερήσιο ωράριο μεγαλύτερο του του νομίμου ωραρίου πλήρους απασχόλησης, αναγνωρίζει τόσες ημέρες ασφάλισης όσες ακριβώς είναι οι πραγματικές ημέρες εργασίας του πενθημέρου δηλ. 21 ή 22 ή 23 αντί για 25.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε περίπτωση Απόφασης Δ/ντή με θέμα «Ακύρωση / Μετατροπή Ασφάλισης, σε εργαζόμενη που απασχολήθηκε με μειωμένη απασχόληση ( Δευτέρα έως Παρασκευή, 10.30. - 14.30, 20 ώρες εβδομαδιαίως) έγινε μείωση των ημερών εργασίας από 25 σε 23.
Επίσης σε σχετική Απόφαση ΤΔΕ που απέρριψε, κατά πλειοψηφία, ένσταση ασφαλισμένης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι:
« [...] στον μισθωτό που απασχολείται με μειωμένο ωράριο και ο ημερήσιος μισθός του είναι ίσος ή μεγαλύτερος του Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσης αναγνωρίζονται (25) ημέρες εργασίας το μήνα αν η επιχείρηση εργάζεται κάθε εβδομάδα από Δευτέρα έως Σάββατο και 21 ή 22 Η.Ε. το μήνα αν εργάζεται πενθήμερο την εβδομάδα [...]» αποφάσισε την απόρριψη της ενστάσεως της ασφαλισμένης «διότι βάσει του άρθρου 18 παρ. 3 ΚΑ ΙΚΑ, σε περίπτωση παροχής εργασίας καθ'ημέραν επί χρόνο μείζονα του νομίμου ωραρίου, όπως εν προκειμένω (4 ώρες), οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται σύμφωνα με τις πραγματικές ημέρες απασχόληση (22 εν προκειμένω) μειοψηφούντος ενός μέλους που της αποδέχεται».
Περαιτέρω, σε σχετικό ερώτημα ττου είχε τεθεί στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, η Δ/νση Ασφάλισης - Εσόδων με το με αριθμ. πρωτ, Α34/606/14/20.7.2007 έγγραφο με θέμα «σχετικά με τον υπολογισμό ημερών ασφάλισης», απάντησε ως εξής:
«Σε απάντηση ερωτήματος σας που υποβλήθηκε μέσω Internet ας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 25, παρ. 5 - 9 του α.ν. 1846/1951 καθώς και αυτές του άρθρου 18 του Κανονισμού Ασφάλισης ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, ως βάση για τον υπολογισμό του χρόνου ασφάλισης λαμβάνεται πάντοτε η ημέρα εργασίας με την ημερολογιακή του όρου έννοια.
Γενική αρχή είναι ότι στον ασφαλισμένο αναγνωρίζονται τόσες ημέρες εργασίας όσες και οι πραγματικές ημέρες απασχόλησής του.
Στους εργαζόμενους που απασχολούνται ή είναι στη διάθεση του εργοδότη όλες τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας και αμείβονται με μηνιαίο μισθό, στην ασφάλιση του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ αναγνωρίζονται:
α) 25 ημέρες εργασίας αν απασχολούνται εβδομαδιαίως όσες προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του η
β) όσες είναι οι εργάσιμες ημέρες του μήνα, αν απασχολούνται εβδομαδιαίως για λιγότερες ώρες από τις προβλεπόμενες από την οικεία Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του»
Εν προκειμένω το κρίσιμο κατά την άποψή μας ερώτημα είναι σε ποιες ακριβώς διατάξεις νόμου στηρίζονται οι παραπάνω αποφάσεις και θέσεις , δηλαδή από πού προκύπτει ότι,
α. σε μισθωτό μερικής απασχόλησης με ημερήσιο μισθό ίσο ή μεγαλύτερο του Τ.Η. της 1ης ασφαλιστικής κλάσης αναγνωρίζονται (25) ημέρες εργασίας το μήνα αν η επιχείρηση εργάζεται 6 ημέρες την εβδομάδα και 21 ή 22 Η.Ε. αν εργάζεται πενθήμερη και,
β. σε περίπτωση παροχής ημερήσιας εργασιακής επί χρόνο μεγαλύτερο του νομίμου ωραρίου, όπως εν προκειμένω (4 ώρες), οι ημέρες ασφάλισης υπολογίζονται σύμφωνα με τις πραγματικές ημέρες απασχόληση (22 εν προκειμένω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου