«Μα εδά εγυρίσαν οι Καιροί, και μας επροσκυνάτε…»

ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΡΙΤΩΝ‎ > ‎

«Μα εδά εγυρίσαν οι Καιροί, και μας επροσκυνάτε…»

Δημοσιεύθηκε :

- Αγώνας της Κρήτης, Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

- Σελινιώτικα ΝΕΑ, Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

 - ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ, Σάββατο 26 Μαρτίου 2011
- στο facebook: ΣΠΥΡΟΣ ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣ

«Μα εδά εγυρίσαν οι Καιροί, και μας επροσκυνάτε…»

Κύριε Δ/ντά παρακαλώ δημοσιεύσατε την παρούσα μου επιστολή ευχαριστώντας προκαταβολικά για την φιλοξενία.
Κι όταν λέω «ευχαριστώ» το εννοώ και το πιστεύω για όλες τις τοπικές μας εφημερίδες από τον Αγώνα, τα Σελινιώτικα και τα Χανιώτικα, που όλες τους μου φιλοξενούν δημοσιεύοντας τα γραφόμενα μου.
Δεν γράφω για να το «παίξω» δημοσιογράφος, ειδήμων, και ειδικός, προσωπικότητα, παντογνώστης, ή για ψηφοθηρικούς λόγους ή γιατί θεωρώ τους αναγνώστες μου «νεοσύλεκτους». Δέχομαι και αποδέχομαι οποιουδήποτε την άποψη και την κριτική στα γραφόμενα μου. Και φυσικά, για τα θέματα που γράφω τα γραφόμενα μου προκύπτουν από την εμπειρία στην ζωή μου γιατί τα έχω ζήσει, τα ζώ και είναι προβλήματα που καίνε όχι μόνον εμένα μα και πολλές χιλιάδες κόσμο προπαντός στο επάγγελμα του Αγρότη και του Κτηνοτρόφου.
Δια της παρούσης μου όμως, αυτή την φορά, θα αναφερθώ στις παιδικές μου αναμνήσεις, για την Εθνική μας Εορτή, την Επέτειο της 25^ης Μαρτίου του 1821 μιάς και θα την γιορτάσουμε σε λίγες μέρες, και που οι αναμνήσεις μου αυτές προέρχονται απ΄όταν ήμουν ακόμα παιδί κατά το έτος 1954 ως μαθητής στο Γυμνάσιο Παλαιόχωρας.
Έπειτα της Γερμανικής Κατοχής, το 1946, βλέποντας τα Ανάκτορα πως η πλάστιγγα έγερνε προς τα Αριστερά, η Αυτού Μεγαλειότης η Βασίλισσα των Ελλήνων Φρειδερίκη, βγάζει ένα βασιλικό διάταγμα που έλεγε: «Ψεύτες, Κλέφτες, Κατσικοκλέφτες, Πρεζόνια, Νταβατζίδες, Φονιάδες, Απατεώνες, Αδελφοκτόνοι, όσοι από εσάς κατεβείτε από τα βουνά και καταταγείτε στην ΕΟΚ αφέοντες σας οι Αμαρτίες.
*(ΕΟΚ=Εθνική Οργάνωση Κρητών, παράταξη προσκείμενη σε αυτήν. Τους λέγανε Μάϊδες).
Ήταν πάρα πολλοί, λοιπόν, στην περιοχή μας φυγόδικοι και φυγόποινοι για τα παραπάνω ακριβώς παραπτώματα. Μα ένας, μακαρίτης πιά, «όσους χωριανούς δεν τσ΄ είχε ασκαγιάσει, τσ΄ είχε δείρει».
Φυγόποινος και φυγόδικος μεχρι χθές, σήμερα όμως ως οργανωμένο μέλος της ΕΟΚ, κατεβαίνει στην πιάτσα στην Παλαιόχωρα «Οπλαρχηγός πρώτης τάξης» αλλά και «Γαμπρός με δόσεις», με καινούρια υποδήματα, καπαρτινέ κυλότα, κουστουμαρισμένος, με τα φυσεκλίκια στο στήθος χιαστί, στη ζώνη πιστόλια, σφαίρες, χειροβομβίδες, οπλισμένος κοντολογίς σαν «αστακός».
Εκεί λοιπόν στο κέντρο της Παλαιόχωρας, είχε ο αείμνηστος και εξαίρετος θείος μου ο Βαρδουλογιώργης –καθότι η γιαγιά μου Βαρδουλιά- το καφενείο του που ακόμα υπάρχει, και είχε ζευγάρι όργανα με Κρητική Μουσική παραμονή 25 του Μάρτη, τότε που τα γλέντια γίνοταν τρικούβερτα!!
Δεν ήταν μόνο αυτό το καφενείο, ήταν κι άλλα πολλά και το καθένα με τα όργανα του!
Ο Μπάρμπας μου με είχε ανεβάσει σε αθέατο μέρος του καφενείου, γιατί μαθητής τότε σε κέντρο ή σε καφενείο σήμαινε αποβολή από όλα τα Γυμνάσια της Χώρας δια παντός!!
Στο καφενείο λοιπόν του μπάρμπα μου, βλέπω τον Ενοματάρχη της Παλαιόχωρας με την στολή του να καλεί τον γυναικόκοσμο για να τις χορέψει. Πλούσια η προσφορά, –γιατί περνούσε πολύ το κουμπί- γέμισε το καφενείο μέσα και έξω με γυναικόκοσμο στον χορό, και τον «Καπετάνιο» (έτσι λέγανε τους αστυνομικούς τότε) να σέρνει στο χορό όλο αυτό το μπουλούκι του γυναικόκοσμου. Ξαφνικά νάσου και τον «Οπλαρχηγό» τον μέχρι τότε φυγόποινο και φυγόδικο, και μ΄ ένα σάλτο –συνομίλικος βέβαια του Καπετάνιου, 35άριδες κι οι δυό- πιάνει πρώτος στο χορό και αφήνει τον «Καπετάνιο» δεύτερο. Τον έσυρε τον «Καπετάνιο» δυό κύκλους στο χορό, μα ο «Καπετάνιος» «προσβεβλημένος» δεν άντεξε άλλο, παρατάει το χορό και μ΄ ένα σάλτο βρέθηκε μπροστά στα όργανα και κοιτάζοντας τον «Οπλαρχηγό» εκεί που χόρευε, του λέει τη μαντινάδα:

«Σάν Σταυραητός στον Γκίγκιλο,
ομορφονιέ κινείσαι,
μα σαν τον κάλπικο Παρά,
κατέμε δά ποιός είσαι!»

*(Γκίγκιλος=ψηλή κορφή της Μαδάρας / Παράς=νόμισμα).
Την ακούει την μαντινάδα ο «Οπλαρχηγός» και σταματάει «κόκκαλο» στη μέση του χορού και κοιτάζοντας τον «Καπετάνιο» κατάματα, του απαντά:

«Μα εδά εγυρίσαν οι Καιροί,
και μας επροσκυνάτε,
και όσα κι ανε κάμαμε,
εδά τα συχωράτε!»

Την αρπάει ο έρημος ο Καπετάνιος την ψυχρολουσία του και από την πίσω πόρτα του καφενείου γίνεται άφαντος!!!
Αιτία για τις συμπεριφορές αμφοτέρων των πλευρών εκείνων των χρόνων ήταν σίγουρα η Παρανομία και η Αναρχία, και που στην προκειμένη περίπτωση είχε περισσότερη ανάγκη ο «Καπετάνιος» τον «Οπλαρχηγό» παρά ο «Οπλαρχηγός» τον «Καπετάνιο»… χρόνια μαύρα και σκοτεινά που να μην ξανάρθουν!
Φεύγω με την βοήθεια του μπάρμπα μου από το καφενείο του, και έξω συναντάω τον συμμαθητή κι αδερφικό μου φίλο τον Γιάννη τον Μυριζάκη. Παρέα τα δυό μας, πάμε από την πίσω πόρτα στο καφενείο του μακαρίτη του Κουφιδομανόλη που είχε οργανοπαίχτες τον Παύλο, και την αδερφή του, Ασπασία Παπαδάκη που άφησαν τρανό όνομα στην Κρητική Μουσική μας. Πήχτρα ο κόσμος μέσα και έξω του καφενείου, και μέσα σε όλους θωρούμε κάποιον κύριο, με την στολή του Ενοματάρχη, ψηλός, λιγνός, λεβεντόκορμος και πολύ σβέλτος, τον ακούμε να κάνει προσκλητήριο στον Γυναικόκοσμο για να τις χορέψει. Η προσφορά κι εδώ μεγάλη, πιάνει στον χορό και του λέει η Ασπασία την μαντινάδα στα μέτρα του:

«Σά και τσι στήλες του Διός,
τη μαρμαροκολόνα,
έτσα σου πάει το χακί,
και η χρυσή κορόνα!»

και φτερούγησε σαν σταυραητός στον χορό του ο ενοματάρχης, ο αείμνηστος ο Δασκαλομανόλης!
Αυτές είναι οι παιδικές μου αναμνήσεις, του 1954, στην τοπική μας εορτή της 25^ης του Μάρτη, τότε δηλ που ήμουνα παλικαράκι. Γιατί:

«Καλά έκαμε ο Θεός
και έμπεψε τα Νιάτα,
μα έμπεψε και τα Γηραθειά
και τα ΄καμε σαλάτα»

Και λέγει ο Πλάτων:
«Τα παίδων μαθήματα έχει τι μνημείον», δηλ. τα μαθήματα που διδάσκονται στην παιδική ηλικία, αποτυπώνονται με θαυμάσιο τρόπο στην μνήμη παντοτινά!

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΠ. ΖΟΥΡΙΔΑΚΗΣΠαλαιόχωρα
6940588224