ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ

ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ

Γράφει η
MD, PhD Σαββούλα Μάλλιου
Παθολόγος-Όγκολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Γ.Γ.Ελληνικής Μαστολογικής Εταιρείας


ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ
Η καρδιακή αυτή αρρυθμία εμφανίζεται σε περιπτώσεις που διαταράσσεται η ηλεκτρική λειτουργία του καρδιακού μυός. Στην υγιή καρδιά, ο φλεβόκομβος (ο ηλεκτρικός διεγέρτης της καρδιάς) δημιουργεί ένα ηλεκτρικό ερέθισμα στους κόλπους της. Αυτό μεταφέρεται στις κοιλίες της καρδιάς με συντονισμένο τρόπο.
Στους ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, αντί για ένα μόνο ερέθισμα από τον φλεβόκομβο, δημιουργούνται πολλές ηλεκτρικές διεγέρσεις σε διάφορα σημεία των κόλπων. Αυτό «πυροδοτεί» μια μεγάλη και ασυντόνιστη δραστηριότητα των κόλπων της καρδιάς, με αποτέλεσμα γρήγορους και ακανόνιστους παλμούς.
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να είναι:
1) Παροξυσμική, που σταματάει χωρίς παρέμβαση
2) Εμμένουσα, που διατηρείται για διάστημα μεγαλύτερο των επτά ημερών ή απαιτεί ανάταξη του ρυθμού
3) Μακράς διάρκειας εμμένουσα, που διαρκεί έναν χρόνο
4) Μόνιμη, που έχει γίνει αποδεκτή από τον ασθενή και τον γιατρό
Η κολπική μαρμαρυγή μπορεί να εμφανισθεί σε ανθρώπους χωρίς υποκείμενη καρδιακή ή αναπνευστική νόσο και τότε ονομάζεται ιδιοπαθής. Συχνά συνυπάρχει όμως με παράγοντες κινδύνου και νοσήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισής της, όπως την προχωρημένη ηλικία, την παχυσαρκία, την υπέρταση, το έμφραγμα, την καρδιακή ανεπάρκεια και τη βαλβιδική καρδιακή νόσο.
Η συχνότητά της είναι υψηλότερη στους άνδρες από ό,τι στις γυναίκες.
Η ποιότητα ζωής των ασθενών, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «American Journal of Cardiology», επηρεάζεται σημαντικά, γιατί αδυνατούν να κάνουν τις συνηθισμένες καθημερινές δραστηριότητές τους, λόγω των συμπτωμάτων τους όπως ταχυκαρδία, στηθάγχη, δύσπνοια, κόπωση ή ζάλη.
Η κολπική μαρμαρυγή αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου με θνητότητα σχεδόν διπλάσια από εκείνη των ανθρώπων με φυσιολογικό ρυθμό, καθώς και της καρδιακής ανεπάρκειας και των εμβολών, μεταξύ των οποίων και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Ένα στα έξι εγκεφαλικά επεισόδια παρουσιάζεται σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Αnnals of Internal Medicine».
Τα τελευταία χρόνια η συχνότητα της κολπικής μαραμαρυγής έχει αυξηθεί λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, της αυξανόμενης συχνότητας χρόνιων καρδιακών νόσων και της καλύτερης διάγνωσης μέσω των συσκευών περιπατητικής καταγραφής του καρδιακού ρυθμού.
Ωστόσο, η ύπαρξη της ασθένειας συχνά διαπιστώνεται μόνο μετά την εμφάνιση μιας συνδεόμενης με αυτήν επιπλοκής, όπως εμβολικού επεισοδίου ή καρδιακής ανεπάρκειας.
Η κολπική μαρμαρυγή ταλαιπωρεί τον ασθενή και την οικογένειά του και συνδέεται με σημαντικό αριθμό εισαγωγών στο νοσοκομείο λόγω υποτροπών ή επιπλοκών και υψηλή συχνότητα απαραίτητων εργαστηριακών εξετάσεων και ιατρικών επισκέψεων. Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κολπικής μαρμαρυγής, η πλειονότητα των γιατρών (89,6%) επιλέγουν τη φαρμακοθεραπεία ως αρχική αντιμετώπιση της ασθένειας. Το 5,2% των ασθενών αντιμετωπίζονται με επεμβατική διαδικασία, ενώ ένα άλλο 5,2% δεν λαμβάνει καμία θεραπεία.
Η επικρατέστερη θεραπευτική στρατηγική (60%) είναι η αποκατάσταση του ρυθμού μέσω ανάταξης και η χορήγηση αντιαρρυθμικής αγωγής. Η άμεση αντιμετώπισή της νόσου θεωρείται επιβεβλημένη, για να αποφευχθούν σοβαρές επιπλοκές. Η εξέλιξη των φαρμακευτικών επιλογών έχει μειώσει τις ανάγκες νοσηλείας των ασθενών, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής τους και συμβάλλοντας στον έλεγχο του κόστους.