Στη ζωή ο καθένα μας περνά πολλά,όμορφα, άσχημα, ευχάριστα ,δυσάρεστα.Αυτά ανήκουν στο χθες,τα βιώσαμε γιαυτό και έχουμε ένα λόγο να πούμε.Αυτό που έχει νόημα είναι το αύριο,που ναι μεν το οραματιζόμαστε με τα δικά μας θέλω, αλλά δεν μπορούμε να το κατευθύνουμε εμείς ολότελα.Πολλοί έντιμοι συνάνθρωποι μας, αγωνιστές του χθες και του σήμερα, ζουν ανάμεσά μας, αρεσκόμαστε για την αφιλοκερδή προσφορά τους , σε όλους τους τομείς που προσφέρουν,αλλά δεν αφήνουμε την σωστή λέξη να φύγει από τα χείλη μας που είναι"ευχαριστώ¨" τα ζηλόφθονα πάθη μας την κρύβουν, τους προσπερνάμε ή πολλές φορές ηθελημένα τους πατάμε νομίζοντας ότι τους εξαφανίσαμε, για να τους μηδενίσουμε, για να τους απογοητεύσουμε , για να μην ξεχωρίζουν από μας τους "τίποτα"
Πάντως από πλευράς ηθικής είναι άδικο, ανέντιμο και στο κάτω κάτω ας παραδεχτούμε την αλήθεια ότι από τα αγκάθια καμιά φορά προβάλλει ένα λουλούδι, στο χέρι μας είναι να το προσεγγίσουμε και να μυρίσουμε το άρωμά του.....
Αφιερωμένο στον φίλο Γιάννη Κάκανο, για την έντιμη πορεία του, για τους αγώνες που δίνει μέσα από την κοινωνία για την κοινωνία
Με εκτίμηση
Ιωάννα Μελάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου